การวิจัยเกี่ยวกับโลมา

นักวิทยาศาสตร์ทราบมาระยะหนึ่งแล้วว่าโลมามีการพัฒนาร่างกายให้คล่องตัวซึ่งช่วยลดแรงดันของน้ำที่ผิวหนัง (เรียกว่า 'ฟอร์มลาก') รวมทั้งลดแรงเสียดทาน (หรือ 'แรงเสียดทานลาก') จนถึงขณะนี้ ยังไม่มีใครทราบได้ว่าผิวหนังที่เป็นขุยนุ่มๆ ของโลมา ซึ่งพวกมันจะผลัดขนทุกๆ 2 ชั่วโมง มีส่วนสำคัญในการช่วยให้พวกมันลด 'การลาก' และเดินทางได้เร็วขึ้นหรือไม่ เพื่อพยายามทำความเข้าใจบทบาทของผิวหนังที่อ่อนนุ่มและเป็นขุย นักวิจัยจากสถาบันเทคโนโลยีเกียวโตในญี่ปุ่นได้คิดค้นการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์โดยละเอียด ซึ่งจำลองการไหลของน้ำเหนือผิวหนังของโลมา จำลองเกล็ดผิวหนังแต่ละส่วน และวิธีการของมัน ลอกออก ศาสตราจารย์ Yoshimichi Hagiwara และคณะพบว่า 'ความนุ่มนวล' หรือ 'ความเป็นคลื่น' ของผิวหนังช่วยลดแรงดึงที่เกิดจากการเสียดสี พวกเขายังค้นพบว่าการหลุดลอกของผิวหนังเองช่วยลดแรงดึงโดยการรบกวนน้ำวนเล็กๆ ที่เรียกว่า vortices ที่เกิดขึ้นในการไหลรอบพื้นผิวของโลมาและทำให้ช้าลง เพื่อทดสอบการจำลอง พวกเขาสร้างการทดลองในห้องปฏิบัติการซึ่งเลียนแบบผิวหนังปลา โลมา โดยใช้แผ่น 'หยัก' ที่หุ้มด้วยฟิล์มชิ้นเล็กๆ ที่ค่อยๆ ลอกออกเมื่อน้ำเคลื่อนผ่านพื้นผิว ศาสตราจารย์ฮางิวาระกล่าวว่า "เป็นการยากที่จะวัดการไหลเมื่ออยู่ใกล้โลมาที่กำลังว่ายน้ำ ดังนั้นเราจึงออกแบบการทดลองที่สะท้อนให้เห็นได้อย่างแม่นยำว่าชั้นผิวหนังของโลมามีปฏิสัมพันธ์กับการไหลของน้ำเหนือโลมาและรอบๆ โลมาอย่างไร" เขากล่าวต่อว่า "งานวิจัยนี้มีความสำคัญเพราะมันทำให้เราเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับกลไกที่โลมาพัฒนาขึ้นเพื่อรับมือกับการเดินทางทางน้ำ ซึ่งยากกว่าการเดินทางอย่างรวดเร็วทางอากาศเหมือนนกมาก การวิจัยนี้สามารถช่วยให้เราสร้างเรือ เรือเดินสมุทรได้ และเรือดำน้ำที่ใช้เทคโนโลยีที่อิงกับการแก้ปัญหาตามธรรมชาติเหล่านี้" ศาสตราจารย์ฮางิวาระและทีมงานของเขากำลังปรับปรุงแบบจำลองของพวกเขา และสร้างเครื่องมือทดสอบใหม่โดยใช้ผนังยางซิลิกอนที่อ่อนนุ่ม โดยหวังว่าจะเลียนแบบผิวหนังของปลาโลมาได้แม่นยำยิ่งขึ้น