วัฒนธรรม

ในการทดลองใหม่ที่ดำเนินการโดยนักวิจัยของ UCLA นักศึกษาผิวขาว ชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย และนักศึกษาวิทยาลัยผู้ย้ายถิ่นฐานชาวเอเชียในสหรัฐฯ ได้ทำการทดสอบในลักษณะเดียวกันนี้ เรียกว่า งานแบบแท่งและกรอบ ซึ่งวัดอิทธิพลของข้อมูลภาพตามบริบทโดยรอบที่มีต่อการรับรู้ ผลการวิจัยที่ตีพิมพ์ในPLOS Oneเสนอแนะว่าพื้นฐานของการรับรู้ภาพ เช่น การวางแนวของวัตถุนั้นไม่ขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมเป็นส่วนใหญ่ และนำไปใช้ในวงกว้างกับประชากรมนุษย์ งานคันและกรอบคืออะไรและการอภิปรายคืออะไร? งานแกนและกรอบขอให้ผู้เข้าร่วมดูเส้นเดียวภายในกรอบสี่เหลี่ยมและจัดแนวเส้นตรงขึ้นและลงในแนวตั้ง ความยากลำบากเกิดขึ้นเมื่อเฟรมโดยรอบเอียงในลักษณะต่างๆ ซึ่งอาจส่งผลต่อการรับรู้ของผู้ชมเกี่ยวกับการวางแนวแนวตั้งของเส้น ในอดีต การวิจัยประเภทนี้ส่วนใหญ่ดำเนินการในประเทศตะวันตกโดยมีนักศึกษาเป็นผู้เข้าร่วม ทำให้เกิดคำถามว่าข้อมูลของผู้คนในวัฒนธรรมอื่นและส่วนต่างๆ ของโลกมีความแม่นยำเพียงใด ในงานก่อนหน้านี้ที่มีการเผยแพร่อย่างสูงตั้งแต่ปี 2000 นักวิจัยที่สำรวจคำถามดังกล่าวพบว่าชาวเอเชียตะวันออกและชาวยุโรปทำงานต่างกันในงานราวและโครง นักวิจัยกล่าวว่าชาวเอเชียตะวันออกมักจะให้ความสำคัญกับกรอบสี่เหลี่ยมก่อนหรือให้ความสนใจเท่ากันกับกรอบและเส้น ในขณะที่ชาวยุโรปให้ความสำคัญกับเส้นมากกว่า นักวิจัยเหล่านี้ตั้งสมมติฐานว่าอิทธิพลทางวัฒนธรรมอาจเป็นต้นตอของความแตกต่าง โดยมีผู้เข้าร่วมจากวัฒนธรรมเอเชียตะวันออก ซึ่งนักสังคมศาสตร์กล่าวว่าเน้นการฝังตัวของบุคคลในกลุ่มรวม รับรู้แบบองค์รวมมากขึ้นและคำนึงถึงบริบท ในทำนองเดียวกัน ผู้เข้าร่วมจากวัฒนธรรมตะวันตก ซึ่งนักสังคมศาสตร์กล่าวว่ามีแนวโน้มที่จะยกระดับบุคคลเหนือกลุ่ม อาจรับรู้ในเชิงวิเคราะห์มากขึ้นและไม่ขึ้นกับบริบท คำกล่าวอ้างดังกล่าวหักล้างกับสมมติฐานพื้นฐานในการวิจัยด้านประสาทวิทยาด้านการมองเห็นที่ว่าหน้าที่การมองเห็นขั้นพื้นฐานนั้นเหมือนกันสำหรับมนุษย์ทุกหนทุกแห่ง เช่นเดียวกับไพรเมตที่ไม่ใช่มนุษย์ Zili Liu ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาแห่ง UCLA และผู้เขียนที่เกี่ยวข้องของการศึกษาในปัจจุบันกล่าวว่า "หากวัฒนธรรมมีอิทธิพลแม้กระทั่งหน้าที่การมองเห็นขั้นพื้นฐานที่สุด การศึกษาทั้งหมดจะต้องคำนึงถึงวัฒนธรรมของผู้เข้าร่วมและข้อเท็จจริงที่ว่าการค้นพบนี้อาจใช้ไม่ได้กับวัฒนธรรมอื่น" . "บางทีที่สำคัญกว่านั้น การวิจัยการมองเห็นกับสัตว์จะมีประโยชน์จำกัด" หากการค้นพบก่อนหน้านี้เป็นความจริง Liu ตั้งข้อสังเกตว่าคนที่หมกมุ่นอยู่กับวัฒนธรรมของผู้อื่นเป็นเวลานานพอสมควรจะเริ่มปฏิบัติคล้ายกับคนที่เติบโตในวัฒนธรรมนั้นในงานคันและเฟรม "ฉันคิดว่า UCLA เป็นสถานที่ที่ดีในการทดสอบเรื่องนี้ เพราะเรามีนักเรียนชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียจำนวนมาก รวมถึงผู้อพยพชาวเอเชียที่เพิ่งเข้ามายังสหรัฐฯ และพวกเขาควรใช้เป็นหลักฐานสนับสนุนว่ายิ่งผู้คนอาศัยอยู่ที่นี่นานขึ้น ข้อมูลก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น ดูเหมือนประเทศในเอเชีย” หลิวกล่าว ประเมินอิทธิพลของ วัฒนธรรม ที่มีต่องานคันและโครงอีกครั้ง Chéla R Willey นักศึกษาระดับปริญญาเอกของ UCLA ในช่วงเวลาของการศึกษา ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่ Loyola Marymount University ได้คัดเลือกกลุ่มนักศึกษา UCLA จำนวน 342 คนเพื่อปฏิบัติงานแบบก้านและกรอบโดยใช้แว่นเสมือนจริง นักเรียนที่เข้าร่วมทั้งหมดตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับเชื้อชาติและประเทศที่เป็นพลเมืองของตน ในการทดลองแรกนี้ ผู้เข้าร่วมใช้เมาส์คอมพิวเตอร์เพื่อหมุนเส้นกึ่งกลางเพื่อให้เป็นแนวตั้ง ในการทดลองครั้งที่สอง นักเรียน 216 คนจากทั้งหมด 342 คนตัดสินว่าเส้นตรงตามเข็มนาฬิกาหรือทวนเข็มนาฬิกาเมื่อเทียบกับแนวตั้ง ในบรรดาผู้เข้าร่วม 84 คนจากเอเชียตะวันออกที่ทำการทดลองทั้งสองเสร็จสิ้น 40 คนเป็นชาวอเมริกันรุ่นที่สอง (เกิดในสหรัฐอเมริกาโดยมีพ่อแม่เป็นผู้อพยพอย่างน้อยหนึ่งคน) หรือมากกว่านั้น และ 44 คนเป็นรุ่นแรกหรือผู้ที่ไม่มีสัญชาติ ในบรรดาผู้เข้าร่วมการทดลองคู่ผิวขาว เกือบทั้งหมด 51 คนจากทั้งหมด 57 คนเป็นชาวอเมริกันรุ่นที่สองหรือมากกว่านั้น ขณะที่อีก 6 คนเป็นรุ่นแรกหรือไม่ใช่พลเมือง ผลของการทดลองครั้งแรกเผยให้เห็นว่าภูมิหลังทางวัฒนธรรมของผู้เข้าร่วมมีน้อยมากที่เกี่ยวข้องกับวิธีที่พวกเขาตัดสินการวางแนวแนวตั้งของเส้นภายในกรอบที่เอียงและไม่เอียง ในการทดลองครั้งที่สอง นักวิจัยพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเชื้อชาติหรือรุ่น อย่างไรก็ตาม พวกเขาสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างเพศซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่าการเอียงของเฟรมส่งผลต่อการรับรู้ของผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย Liu กล่าวว่า "การค้นพบเพศซ้ำกับสิ่งที่พบในการศึกษาอื่น ๆ ซึ่งบ่งชี้ว่าข้อมูลของเรามีคุณภาพเหมาะสม" Liu กล่าว "ความล้มเหลวของเราในการทำซ้ำผลกระทบทางวัฒนธรรมจึงชี้ให้เห็นว่าวัฒนธรรมอาจไม่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ทิศทางมากนัก" งานนี้ให้การสนับสนุนการวิจัยที่แสดงให้เห็นว่ากลไกพื้นฐานบางอย่างของการรับรู้ทางสายตานั้นเป็นสากล และสำหรับการศึกษาประเภทนี้ อาจไม่สำคัญมากนักว่านักวิจัยใช้ประชากรกลุ่มใด