น้ำแข็งขั้วโลกเหนือ

” สภาพภูมิอากาศในภาคเหนือไม่เคยรุนแรงขึ้นเลยตั้งแต่ยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณ 6,000-7,000 ปีที่แล้ว เรายังไม่รู้ว่ามหาสมุทรอาร์กติกปราศจากน้ำแข็งทั้งหมดหรือไม่ แต่ในพื้นที่ทางตอนเหนือของเกาะกรีนแลนด์มีแหล่งน้ำเปิดมากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน” Astrid Lyså นักธรณีวิทยาและนักวิจัยจาก Geological Survey of Norway (NGU) กล่าว . คุณสมบัติฝั่ง ร่วมกับเพื่อนร่วมงาน NGU ของเธอ Eiliv Larsen เธอทำงานบนชายฝั่งทางตอนเหนือของเกาะกรีนแลนด์กับกลุ่มนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน ทำแผนที่การเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล และศึกษาลักษณะชายฝั่งหลายประการ เธอยังเก็บตัวอย่างเศษไม้ที่ลอยมาจากไซบีเรียหรืออลาสก้าและมีอายุที่แน่นอน และได้เก็บเปลือกหอยและไมโครฟอสซิลจากตะกอนชายฝั่ง ”สถาปัตยกรรมของชายฝั่งทรายส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับว่ากิจกรรมของคลื่นหรือก้อนน้ำแข็งมีอิทธิพลต่อการก่อตัวหรือไม่ แนวสันหาดซึ่งโดยทั่วไปมีลักษณะชัดเจน ยาวมาก และกว้างขนานไปกับแนวชายฝั่ง ก่อตัวขึ้นเมื่อมีคลื่นและเกิดพายุเป็นครั้งคราว สิ่งนี้ต้องใช้น้ำเปิดเป็นระยะ” Astrid Lyså อธิบาย แนวสันเขาแพ็คน้ำแข็งซึ่งก่อตัวขึ้นเมื่อ น้ำแข็ง ลอยถูกกดลงบนชายฝั่งจนทับถมตะกอนชายฝั่งที่ขวางทาง มีลักษณะที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง โดยทั่วไปจะสั้นกว่า แคบกว่า และมีรูปร่างผิดปกติมากกว่า ทะเลเปิด “แนวสันเขาบนชายหาดที่เราเคยมีเมื่อประมาณ 6,000-7,000 ปีที่แล้ว เกิดจากกิจกรรมของคลื่น” Astrid Lyså กล่าว ตั้งอยู่ที่ปากของ Independence Fjord ทางตอนเหนือของกรีนแลนด์ บนที่ราบเปิดโล่งซึ่งหันหน้าตรงไปยังมหาสมุทรอาร์กติก ปัจจุบัน ธารน้ำแข็งปกคลุมอย่างต่อเนื่องจากผืนดินที่นี่ Astrid Lyså กล่าวว่าการก่อตัวของชายหาดแบบเก่าเช่นนี้ต้องการให้ทะเลตลอดทางไปจนถึงขั้วโลกเหนือปราศจากน้ำแข็งเป็นระยะๆ เป็นเวลานาน “สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับสถานการณ์ปัจจุบันที่มีเพียงแนวสันเขาที่ทับถมกันโดยก้อนน้ำแข็งเท่านั้น” เธอกล่าว อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์ระมัดระวังอย่างมากในการวาดแนวร่วมกับแนวโน้มปัจจุบันในมหาสมุทรอาร์กติกที่ซึ่งการปกคลุมของน้ำแข็งในทะเลดูเหมือนจะลดลง "การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อ 6,000-7,000 ปีก่อนถูกควบคุมโดยสภาพอากาศอื่น ๆ มากกว่าการเปลี่ยนแปลงที่ดูเหมือนจะครอบงำในปัจจุบัน" Astrid Lyså เชื่อ การอพยพของชาวเอสกิโม การทำแผนที่ที่ 82 องศาเหนือเกิดขึ้นในฤดูร้อนปี 2550 โดยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการระยะยาว ซึ่งเป็นโครงการย่อยของโครงการปีขั้วโลกที่สำคัญของโลก SciencePub นักวิทยาศาสตร์ยังได้ศึกษาการตั้งถิ่นฐานที่ถูกทำลายตั้งแต่การอพยพของชาวเอสกิโมครั้งแรกไปยังชายฝั่งที่รกร้างเหล่านี้ คนกลุ่มแรกจากอะแลสกาและแคนาดาเรียกว่า Independence I Culture เดินทางไปทางตะวันออกเฉียงเหนือเท่าที่พวกเขาจะไปบนบกได้เมื่อ 4,000-4500 ปีที่แล้ว นักวิทยาศาสตร์พบว่าธารน้ำแข็งได้ก่อตัวขึ้นในทะเลอีกครั้งในช่วงเวลานี้ ซึ่งจำเป็นสำหรับชาวเอสกิโมในการล่าพวกมัน ตั้งแต่นั้นมาไม่มีแนวสันชายหาดเกิดขึ้น “แมวน้ำและเศษไม้ที่ลอยไปมีความสำคัญอย่างยิ่งหากพวกมันจะอยู่รอด พวกเขาต้องการแมวน้ำสำหรับใส่อาหารและเสื้อผ้า และเศษไม้สำหรับเป็นเชื้อเพลิงเมื่ออุณหภูมิพุ่งแตะลบ 50 องศา สำหรับเราแล้ว เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อและน่าประทับใจอย่างยิ่ง” Eiliv Larsen นักวิทยาศาสตร์และนักธรณีวิทยาของ NGU กล่าว