การผายลม

บทความที่นำโดย UNSW Sydney และตีพิมพ์ในNature Reviews Gastroenterology & Hepatologyได้ตรวจสอบวรรณกรรมที่มีอยู่ทั้งหมดเกี่ยวกับก๊าซในทางเดินอาหาร ปฏิสัมพันธ์ของพวกมันกับไมโครไบโอมของลำไส้ ความผิดปกติที่เกี่ยวข้อง และวิธีการวัดและวิเคราะห์พวกมัน ศาสตราจารย์ Kourosh Kalantar-Zadeh หัวหน้าทีมวิจัย ซึ่งเป็นผู้ได้รับรางวัล ARC จาก School of Chemical Engineering ของ UNSW กล่าวว่า จุดประสงค์ของการศึกษานี้คือการเปิดฝาของก๊าซต่างๆ ในลำไส้ และแสดงให้เห็นว่าก๊าซเหล่านี้มีความสำคัญต่อสุขภาพของมนุษย์อย่างไร "นี่คือการให้ความรู้แก่ผู้คนเกี่ยวกับความสำคัญของก๊าซในลำไส้" เขากล่าว “แทนที่จะหัวเราะกับมันหรือรู้สึกอายเกี่ยวกับเรื่องนี้ จริง ๆ แล้วมีเหตุผลที่ดีที่จะจริงจังกับเรื่องนี้มาก "แม้แต่เบนจามิน แฟรงคลินก็เขียนถึงเรื่องนี้เมื่อ 200 ปีที่แล้ว เขาเป็นคนแรกๆ ที่เสนอว่าอาหารประเภทต่างๆ มีผลต่อสุขภาพทางเดินอาหารของเราแตกต่างกัน ซึ่งสามารถวัดได้จากการดมกลิ่นตด แม้ว่าฉันจะไม่ใช่ก็ตาม มั่นใจในวิธีการของเขามาก” แท้จริงแล้ว แฟรงคลินเขียนจดหมายถึงราชบัณฑิตยสถานแห่งบรัสเซลส์ โดยเขาเสนอว่า "ให้ค้นพบยาบางชนิดที่มีประโยชน์และไม่เป็นที่ยอมรับ เพื่อนำมาผสมกับอาหารทั่วไปของเราหรือซอส ซึ่งจะทำให้เกิดการปล่อยลมตามธรรมชาติออกจากร่างกายของเรา ไม่เพียงแต่ไม่น่ารังเกียจ แต่ยังเป็นที่พอใจในฐานะน้ำหอม" ในขณะที่ความท้าทายของแฟรงคลินยังคงหลีกเลี่ยงเภสัชวิทยาสมัยใหม่ การเปลี่ยนอาหารเพื่อหลีกเลี่ยงอาหารที่อุดมด้วยซัลไฟด์ เช่น บรอกโคลี กะหล่ำดอก ไข่ เนื้อวัว และกระเทียม สามารถลดการปล่อยก๊าซธรรมชาติที่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ได้ โปรไฟล์แก๊ส ในบทความที่เผยแพร่ในวันนี้ การผายลม ผู้เขียนได้ตรวจสอบก๊าซหลักแต่ละชนิดที่พบในระบบทางเดินอาหาร ศาสตราจารย์ Kalantar-zadeh กล่าวว่า "น่าสนใจ ก๊าซที่มีอยู่มากมายในระบบย่อยอาหาร - ไนโตรเจน ออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ ไฮโดรเจน และแม้แต่มีเทน ล้วนไม่มีกลิ่น" ในทางตรงกันข้าม ก๊าซซัลไฟด์ที่มีกลิ่นเหม็นมีอยู่ในปริมาณเล็กน้อยในลำไส้ใหญ่ ไนโตรเจนและออกซิเจนจะจบลงในลำไส้โดยการกลืนเข้าไป และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สามารถผลิตได้ทางเคมีในกระเพาะอาหาร "ส่วนที่เหลือเป็นผลพลอยได้จากไมโครไบโอม ซึ่งเป็นโคโลนีของแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในลำไส้ของเรา ขณะที่พวกมันย่อยสลายคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีน" ยกเว้นไนโตรเจน ก๊าซที่พบในลำไส้ยังเชื่อมโยงกับโรคทางเดินอาหารต่างๆ รวมถึงการดูดซึมอาหารผิดปกติ โรคลำไส้แปรปรวน (IBS) โรคลำไส้อักเสบ (IBD) และแม้แต่มะเร็งลำไส้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อโปรไฟล์ของก๊าซเบี่ยงเบนไปจาก บรรทัดฐาน ศาสตราจารย์ Kalantar-Zadeh กล่าวว่า "การปรับอาหารโดยทั่วไปเป็นช่องทางแรกในการบรรเทาความผิดปกติเหล่านี้ เนื่องจากเราสามารถปรับก๊าซได้โดยการกินอาหารประเภทต่างๆ" ศาสตราจารย์ Kalantar-Zadeh กล่าว เทคโนโลยีตรวจจับก๊าซ ทีมงาน UNSW ร่วมกับพันธมิตรที่มหาวิทยาลัย Monash และบริษัทสตาร์ทอัพ Atmo Biosciences กำลังขายเครื่องมือปฏิวัติวงการเพื่อวิเคราะห์ก๊าซในทางเดินอาหารในร่างกาย (ภายในร่างกาย) ในรูปแบบของแคปซูลที่กินได้ซึ่งบรรจุเทคโนโลยีตรวจจับก๊าซ แคปซูลสามารถตรวจจับไบโอมาร์คเกอร์ที่เป็นก๊าซเมื่อผ่านเข้าไปในลำไส้ ในขณะเดียวกันก็ส่งข้อมูลที่จับได้แบบไร้สายไปยังระบบคลาวด์เพื่อรวบรวมและวิเคราะห์ ตามเนื้อผ้า การทดสอบและการตรวจวัดก๊าซต่างๆ มีตั้งแต่การจำลองทางเดินอาหารแบบไม่รุกรานในหลอดทดลอง (เช่น ในห้องปฏิบัติการ) และการทดสอบลมหายใจทางอ้อมไปจนถึงการสอดท่อลำไส้ใหญ่หรือลำไส้เล็ก ซึ่งเป็นวิธีการที่รุกรานกว่ามากที่ใช้ในการจับอุจจาระ หรือตัวอย่างแก๊ส แต่แคปซูลที่พัฒนาโดยศาสตราจารย์ Kalantar-Zadeh และทีมงานสามารถแก้ปัญหาการบุกรุกได้ ในขณะเดียวกันก็มั่นใจได้ว่าก๊าซสามารถวิเคราะห์ได้ในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ แคปซูลที่กินเข้าไปสามารถตรวจจับความเข้มข้นของออกซิเจนและไฮโดรเจนได้พร้อมๆ กันขณะที่มันเคลื่อนที่ผ่านทางเดินอาหาร และส่งข้อมูลแบบไร้สายไปยังเครื่องรับภายนอก "ไม่มีเครื่องมืออื่นใดที่สามารถทำในสิ่งที่แคปซูลนี้ทำได้" ศาสตราจารย์ Kalantar-Zadeh กล่าว "ในการทดลองช่วงแรกๆ ของเรา แคปซูลได้แสดงการหมักที่เกี่ยวข้องกับอาหารในลำไส้อย่างถูกต้อง ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการศึกษาทางคลินิกเกี่ยวกับการย่อยอาหารและการทำงานของลำไส้ปกติ" ศาสตราจารย์ Kalantar-Zadeh กล่าวว่า ขณะนี้ Atmo Biosciences กำลังดำเนินการทดลองเพื่อทดสอบแคปซูลเวอร์ชันเชิงพาณิชย์ ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้จะมีรายละเอียดในรายงานการวิจัยในอนาคต