ร่องลึกก้นสมุทรมาเรียนา

การสูญพันธุ์อาจเกิดขึ้นเร็วกว่าที่เคยเชื่อกันเกือบสองเท่า การสูญพันธุ์ของอีกาสามารถป้องกันได้ด้วยโปรแกรมการจัดการนกที่มุ่งเน้นการช่วยให้ลูกนกอายุครบขวบปีแรก เจมส์ ฮา รองศาสตราจารย์วิจัย UW สาขาจิตวิทยา กล่าว ฮาได้ตรวจสอบอัตราการรอดชีวิตของอีกามาเรียนา 97 ตัว หรือCorvus kubaryiซึ่งนักวิจัยติดตามระหว่างปี 1990 ถึง 2010 เขาพบว่าร้อยละ 40 ของอีกาที่เพิ่งเกิดใหม่มาถึงวันเกิดปีแรกของพวกมัน การลดลงอย่างรวดเร็วของลูกนกเป็นสองเท่าของที่นักวิจัยคาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้ "ปีแรกของการมีชีวิตรอดนั้นสำคัญที่สุด" ฮา ผู้เขียนนำรายงานการวิจัยกล่าว "หากลูกนกอายุเพียง 40 เปอร์เซ็นต์รอดชีวิตในปีแรก เราก็คาดการณ์ว่านกชนิดนี้จะสูญพันธุ์ภายใน 75 ปี" ฮาและผู้ เขียนร่วมของเขาตีพิมพ์รายงานในฉบับปัจจุบันของBird Conservation International การประมาณการการสูญพันธุ์ในช่วง 75 ปีเป็นไปตามแบบจำลองประชากรที่พิจารณาจากจำนวนอีกามาเรียนาที่มีอยู่ประมาณ 330 ตัว โดยมีอัตราการรอดชีวิตในปีแรกอยู่ที่ 40 เปอร์เซ็นต์ จำนวนลูกนกเฉลี่ยต่อรัง และการเจริญพันธุ์ของนกตัวเมีย จากการใช้แบบจำลองนี้ ฮาพบว่านก 91 ตัวจะคงอยู่ได้ใน 20 ปี และอีก 75 ปี นกชนิดนี้จะสูญพันธุ์ ก่อนหน้านี้ นักชีววิทยาเชื่อว่าอัตราการรอดชีวิตในปีแรกของอีกา มาเรียนา นั้นสูงกว่าประมาณ 60 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ เมื่อ Ha ใช้ค่าประมาณเหล่านั้นในแบบจำลองจำนวนประชากร แนวโน้มของนกก็ไม่น่ากลัวเท่านก ด้วยอัตราการรอดชีวิตในปีแรกที่ 60 เปอร์เซ็นต์ อีกามาเรียนาจะลดจำนวนลงเหลือ 218 ตัวใน 20 ปี และสูญพันธุ์ใน 133 ปี และอัตราการรอดชีวิตในปีแรก 80 เปอร์เซ็นต์คาดการณ์ว่าในอีก 20 ปีจะมีนก 453 ตัว ซึ่งเป็นจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญพันธุ์ “ตามแบบจำลองประชากร หากเราสามารถเพิ่มอัตราการรอดชีวิตของลูกนกจาก 40 เปอร์เซ็นต์เป็น 70 เปอร์เซ็นต์ อีกามาเรียนาก็จะไม่เป็นไร” ฮากล่าว จากอีกาประมาณ 35 สายพันธุ์ อีกามาเรียนาถือเป็นของหายากและจัดอยู่ในประเภทที่ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง อีกามาเรียนามีน้ำหนักประมาณครึ่งปอนด์และมีขนาดเล็กกว่าอีกาชนิดอื่นๆ เช่น อีกาทางตะวันตกเฉียงเหนือถึง 40 เปอร์เซ็นต์ อีกามาเรียนาอาศัยอยู่เฉพาะบนเกาะโรตา โดยมีประชากรประมาณ 1,200 ตัว และอยู่ห่างจากเกาะกวมไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 56 ไมล์ Rota เป็นดินแดนของสหรัฐอเมริกาและได้รับการพิจารณาให้เป็นอุทยานแห่งชาติของสหรัฐอเมริกา ฮาและเรนี ฮา ผู้ร่วมเขียนรายงานและนักวิทยาศาสตร์การวิจัยของ UW ในด้านจิตวิทยา กลัวว่าโรตาจะเผชิญกับการตายของนกแบบเดียวกับเกาะกวมซึ่งไม่มีนกป่า งูต้นไม้สีน้ำตาลถูกนำเข้ามาในเกาะหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ทำลายนกพื้นเมือง เช่น นกจับแมลงกวมและหางนกยูงรูฟัส The Has สงสัยว่าการเพิ่มขึ้นของแมวเชื่องอย่างไม่มีการควบคุมบน Rota นั้นนำไปสู่การลดลงของอีกา Mariana เช่นเดียวกับงูต้นไม้สีน้ำตาลที่นำไปสู่การหายไปของนกป่าบนเกาะกวม นักวิจัยกล่าวว่าโปรแกรมการเลี้ยงแบบกักขังสามารถช่วยชีวิตอีกามาเรียนาได้ พวกเขาหวังว่าจะสร้างสถานที่เลี้ยงที่สามารถฟักไข่จากป่า เลี้ยงดูลูกนกจนถึงอายุครบ 1 ขวบ แล้วจึงปล่อยนกที่โตแล้วไปยังพื้นที่ทำรังบนเกาะ การศึกษาได้รับทุนสนับสนุนจาก Commonwealth of the Northern Mariana Islands และ US Fish and Wildlife Service ผู้เขียนร่วม Alyssa Butler จบการศึกษาระดับปริญญาตรีด้านชีววิทยาจาก UW และปัจจุบันเป็นเจ้าหน้าที่ของ Pali Institute ซึ่งเป็นค่ายการศึกษาวิทยาศาสตร์ในแคลิฟอร์เนีย