ศึกษาเกี่ยวกับมดลูก

ผลงานที่เผยแพร่ในวันนี้ (22 เมษายน 2020) ในวารสาร Natureให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการพัฒนามะเร็งมดลูกในระยะแรกสุด เยื่อบุโพรงมดลูกเป็นส่วนในของมดลูกหรือที่เรียกกันทั่วไปว่าเยื่อบุโพรงมดลูก ถูกควบคุมโดยฮอร์โมน เช่น เอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรน และเข้าสู่สภาวะต่างๆ ในวัยเด็ก วัยเจริญพันธุ์ การตั้งครรภ์ และหลังวัยหมดระดู มะเร็งมดลูกเป็นมะเร็งที่พบมากเป็นอันดับสี่ในผู้หญิงในสหราชอาณาจักร โดยคิดเป็นร้อยละ 5 ของผู้ป่วยมะเร็งหญิงรายใหม่ทั้งหมด มีผู้ป่วยรายใหม่ประมาณ 9,400 รายที่ได้รับการวินิจฉัยทุกปี ส่งผลให้ผู้หญิงเสียชีวิต 2,300 ราย กรณีส่วนใหญ่เกิดขึ้นในทศวรรษที่เจ็ดและแปด ตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1990 อุบัติการณ์ของมะเร็งมดลูกเพิ่มขึ้น 55 เปอร์เซ็นต์ในสหราชอาณาจักร มะเร็งทั้งหมดเกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของ DNA หรือที่เรียกว่าการกลายพันธุ์ของร่างกาย ซึ่งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในเซลล์ของเราตลอดชีวิต การกลายพันธุ์ทางร่างกายเพียงเล็กน้อยสามารถมีส่วนทำให้เซลล์ปกติเปลี่ยนเป็นเซลล์มะเร็งและเรียกว่าการกลายพันธุ์แบบ 'คนขับ' ซึ่งเกิดขึ้นภายในส่วนย่อยของยีน 'มะเร็ง' การศึกษานี้ใช้การจัดลำดับจีโนมทั้งหมดเพื่อทำความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในเนื้อเยื่อเยื่อบุโพรงมดลูกที่แข็งแรง ทีมพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อจัดลำดับจีโนมของเซลล์จำนวนน้อยจากต่อมแต่ละต่อมในเยื่อบุผิวเยื่อบุโพรงมดลูก ซึ่งเป็นชั้นเนื้อเยื่อที่หลุดลอกและงอกใหม่ในระหว่างรอบเดือนของผู้หญิง ใช้กล้องจุลทรรศน์จับด้วยแสงเลเซอร์เพื่อแยกต่อมเยื่อบุโพรงมดลูก 292 ต่อมจากตัวอย่างเนื้อเยื่อมดลูกที่บริจาคโดยผู้หญิง 28 คนอายุระหว่าง 19 ถึง 81 ปี ก่อนที่ DNA จากแต่ละต่อมจะได้รับการจัดลำดับจีโนมทั้งหมด จากนั้นทีมค้นหาการกลายพันธุ์ของร่างกายในแต่ละต่อมโดยเปรียบเทียบกับลำดับจีโนมทั้งหมดจากเนื้อเยื่ออื่น ๆ จากบุคคลเดียวกัน นักวิจัยพบว่าเซลล์ในสัดส่วนที่สูงมีการกลายพันธุ์ของไดรเวอร์ แม้ว่าจะดูปกติภายใต้กล้องจุลทรรศน์ก็ตาม การกลายพันธุ์ของไดรเวอร์เหล่านี้จำนวนมากดูเหมือนจะเกิดขึ้นตั้งแต่อายุยังน้อย ในหลายกรณีในช่วงวัยเด็ก ดร.ลุยซา มัวร์ หัวหน้านักวิจัยจาก Wellcome Sanger Institute กล่าวว่า "เยื่อบุโพรง มดลูก ของมนุษย์เป็นเนื้อเยื่อที่มีไดนามิกสูง ซึ่งผ่านการเปลี่ยนแปลงหลายรอบในช่วงวัยเจริญพันธุ์ของเพศหญิง เราระบุการกลายพันธุ์ที่เป็นตัวขับเคลื่อนมะเร็งที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในเยื่อบุโพรงมดลูกปกติ และแสดงให้เห็นว่ามีเหตุการณ์ดังกล่าวมากมาย เกิดขึ้นตั้งแต่อายุยังน้อย ในบางกรณีก่อนวัยรุ่นด้วยซ้ำ เมื่อเวลาผ่านไป สเต็มเซลล์ที่กลายพันธุ์เหล่านี้จะสะสมการกลายพันธุ์ของไดรเวอร์เพิ่มเติม" แม้ว่าการกลายพันธุ์ของสารขับมะเร็งจะเกิดขึ้นในช่วงแรก แต่ต้องใช้เวลาหลายทศวรรษกว่าที่เซลล์จะสะสมสารขับที่เหลือซึ่งจะนำไปสู่มะเร็งที่แพร่กระจาย โดยปกติแล้ว จำเป็นต้องมีการกลายพันธุ์ของไดรเวอร์สามถึงหกตัวในเซลล์เดียวกันเพื่อให้มะเร็งพัฒนา ด้วยเหตุนี้ เซลล์ปกติส่วนใหญ่ที่มีการกลายพันธุ์ของไดรเวอร์จะไม่เปลี่ยนเป็นมะเร็งที่แพร่กระจาย เมื่อมะเร็งลุกลาม มะเร็งอาจพัฒนาอย่างเงียบๆ ภายในตัวเราตลอดชีวิตของเรา ดร. Kourosh Saeb-Parsy จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และผู้อำนวยการ Cambridge Biorepository for Translational Medicine (CBTM) กล่าวว่า "อุบัติการณ์ของมะเร็งมดลูกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในสหราชอาณาจักรเป็นเวลาหลายทศวรรษ ดังนั้นการรู้ว่าเมื่อใดและเหตุใดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมจึงเชื่อมโยงกัน ต่อการเกิดมะเร็งจะมีความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยต่อต้านแนวโน้มนี้ การวิจัยนี้ เป็นขั้นตอนที่สำคัญและคงเป็นไปไม่ได้เลยหากปราศจากบุคคลที่มอบตัวอย่างอันล้ำค่าสำหรับการศึกษานี้ รวมถึงผู้บริจาคการปลูกถ่ายและครอบครัวของพวกเขา" ศาสตราจารย์ Sir Mike Stratton ผู้อำนวยการ Wellcome Sanger Institute กล่าวว่า "เทคโนโลยีและแนวทางใหม่เพื่อตรวจสอบการกลายพันธุ์ของ DNA ในเนื้อเยื่อปกติกำลังให้ข้อมูลเชิงลึกที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่เปลี่ยนเซลล์ปกติไปเป็นเซลล์มะเร็ง ผลการวิจัยบ่งชี้ว่า แม้ว่ามะเร็งส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในช่วงอายุที่ค่อนข้างสูง แต่การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่อยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงนั้นอาจเริ่มต้นตั้งแต่อายุยังน้อย และเราอาจบ่มเพาะมะเร็งที่กำลังพัฒนามาเกือบตลอดชีวิตของเรา"