เชื้อไวรัสโรคซาร์ส

การศึกษาใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารScience of the Total Environmentในวันนี้ เป็นหลักฐานชิ้นแรกของกลไกที่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจมีบทบาทโดยตรงในการเกิดขึ้นของ SARS-CoV-2 ซึ่งเป็นไวรัสที่ก่อให้เกิดการแพร่ระบาดของ COVID-19 การศึกษาได้เผยให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ของชนิดของพืชในมณฑลยูนนานทางตอนใต้ของจีน และพื้นที่ใกล้เคียงในเมียนมาร์และลาวในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศรวมถึงการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ แสงแดด และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ ซึ่งส่งผลต่อการเจริญเติบโตของพืชและต้นไม้ ได้เปลี่ยนที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติจากพุ่มไม้เขตร้อนเป็นทุ่งหญ้าสะวันนาเขตร้อนและป่าไม้ผลัดใบ สิ่งนี้สร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับค้างคาวหลายสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในป่า จำนวนไวรัสโคโรนาในพื้นที่หนึ่งๆ มีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับจำนวนค้างคาวสายพันธุ์ต่างๆ ที่มีอยู่ การศึกษาพบว่ามีค้างคาวเพิ่มอีก 40 สายพันธุ์ที่ย้ายเข้ามาทางตอนใต้ของมณฑลยูนนานของจีนในศตวรรษที่ผ่านมา ซึ่งเป็นแหล่งอาศัยของไวรัสโคโรนาที่มีค้างคาวเป็นพาหะอีกประมาณ 100 ชนิด 'ฮอตสปอตทั่วโลก' นี้เป็นภูมิภาคที่ข้อมูลทางพันธุกรรมบ่งชี้ว่าอาจมีการเกิดขึ้นของ โรคซาร์ส -CoV-2 ดร. โรเบิร์ต เบเยอร์ นักวิจัยจากภาควิชาสัตววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และผู้เขียนคนแรกของการศึกษากล่าวว่า "การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาทำให้ที่อยู่อาศัยในมณฑลยูนนานทางตอนใต้ของจีนเหมาะสำหรับค้างคาวมากขึ้น" ทุนวิจัยในยุโรปที่ Potsdam Institute for Climate Impact Research ประเทศเยอรมนี เขาเสริมว่า: "การทำความเข้าใจว่าการแพร่กระจายของสายพันธุ์ค้างคาวทั่วโลกเปลี่ยนไปอย่างไรอันเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจเป็นขั้นตอนสำคัญในการสร้างต้นกำเนิดของการระบาดของ COVID-19 ใหม่" เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ นักวิจัยได้สร้างแผนที่พืชพรรณของโลกเหมือนเมื่อ 100 ปีที่แล้ว โดยใช้บันทึกอุณหภูมิ ปริมาณน้ำฝน และเมฆปกคลุม จากนั้นพวกเขาใช้ข้อมูลเกี่ยวกับความต้องการพืชพรรณของค้างคาวสายพันธุ์ต่างๆ ในโลกเพื่อหาการกระจายพันธุ์ทั่วโลกของค้างคาวแต่ละสายพันธุ์ในช่วงต้นทศวรรษ 1900 การเปรียบเทียบสิ่งนี้กับการแจกแจงปัจจุบันทำให้พวกเขาเห็นว่า 'ความร่ำรวยของสายพันธุ์' จำนวนของสายพันธุ์ต่างๆ ของค้างคาวเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรทั่วโลกในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ "เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงที่อยู่อาศัย สิ่งมีชีวิตบางชนิดจึงย้ายออกจากพื้นที่บางส่วนและย้ายไปยังพื้นที่อื่น โดยรับเอาไวรัสไปด้วย สิ่งนี้ไม่เพียงเปลี่ยนแปลงภูมิภาคที่มีไวรัสเท่านั้น แต่ยังอนุญาตให้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างสัตว์กับไวรัส ทำให้ไวรัสมีอันตรายมากขึ้น เพื่อถ่ายทอดหรือวิวัฒนาการ” เบเยอร์กล่าว ประชากรค้างคาวทั่วโลกมีเชื้อไวรัสโคโรนาประมาณ 3,000 ชนิด โดยค้างคาวแต่ละชนิดมีเชื้อไวรัสโคโรนาประมาณ 2.7 ชนิด โดยส่วนใหญ่ไม่แสดงอาการ การเพิ่มจำนวนของสายพันธุ์ค้างคาวในภูมิภาคใดภูมิภาคหนึ่ง ซึ่งขับเคลื่อนโดยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อาจเพิ่มโอกาสที่ไวรัสโคโรนาที่เป็นอันตรายต่อมนุษย์มีอยู่ แพร่เชื้อ หรือวิวัฒนาการที่นั่น ไวรัสโคโรนาส่วนใหญ่ที่ค้างคาวเป็นพาหะนั้นไม่สามารถกระโดดเข้าสู่มนุษย์ได้ แต่ไวรัสโคโรนาหลายตัวที่ทราบว่าติดเชื้อในมนุษย์นั้นมีความเป็นไปได้สูงที่จะมีต้นกำเนิดในค้างคาว ซึ่งรวมถึงสามตัวที่อาจทำให้มนุษย์เสียชีวิตได้ ได้แก่ Middle East Respiratory Syndrome (MERS) CoV และ Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS) CoV-1 และ CoV-2 ภูมิภาคที่ระบุโดยการศึกษาว่าเป็นฮอตสปอตสำหรับการเพิ่มขึ้นของความร่ำรวยของสายพันธุ์ค้างคาวตามสภาพอากาศยังเป็นที่อยู่ของตัวลิ่นซึ่งได้รับการแนะนำว่าทำหน้าที่เป็นโฮสต์กลางของ SARS-CoV-2 ไวรัสน่าจะกระโดดข้ามจากค้างคาวไปสู่สัตว์เหล่านี้ ซึ่งต่อมาถูกขายที่ตลาดค้าสัตว์ป่าในอู่ฮั่น ซึ่งเกิดการระบาดครั้งแรกในมนุษย์ นักวิจัยสะท้อนข้อเรียกร้องจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่กระตุ้นให้ผู้กำหนดนโยบายรับทราบถึงบทบาทของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อการระบาดของโรคไวรัส และเพื่อจัดการกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการฟื้นฟูเศรษฐกิจ COVID-19 ศาสตราจารย์ Andrea Manica จากภาควิชาสัตววิทยา มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ กล่าวว่า "การระบาดใหญ่ของโควิด-19 ก่อให้เกิดความเสียหายทางสังคมและเศรษฐกิจอย่างใหญ่หลวง รัฐบาลต้องฉวยโอกาสลดความเสี่ยงด้านสุขภาพจากโรคติดเชื้อด้วยการดำเนินการอย่างเด็ดขาดเพื่อบรรเทาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ" มีส่วนร่วมในการศึกษา "ความจริงที่ว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศสามารถเร่งการแพร่กระจายของเชื้อโรคในสัตว์ป่าสู่มนุษย์ควรเป็นสัญญาณเตือนภัยเร่งด่วนเพื่อลดการปล่อยมลพิษทั่วโลก" ศาสตราจารย์ Camilo Mora จาก University of Hawai'i at Manoa กล่าวซึ่งเป็นผู้ริเริ่มโครงการ นักวิจัยเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการจำกัดการขยายตัวของเขตเมือง พื้นที่การเกษตร และพื้นที่ล่าสัตว์ให้เป็นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติเพื่อลดการติดต่อระหว่างมนุษย์และสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรค การศึกษาแสดงให้เห็นว่าในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้ผลักดันให้จำนวนสายพันธุ์ค้างคาวเพิ่มขึ้นในภูมิภาคต่างๆ ทั่วแอฟริกากลาง และกระจายเป็นหย่อมๆ ในอเมริกากลางและอเมริกาใต้