นักวิจัยกล่าวว่าการนอนหลับเจ็ดชั่วโมงเหมาะสมที่สุดในวัยกลางคนและวัยชรา

การนอนหลับมีบทบาทสำคัญในการเปิดใช้งานการทำงานของการรับรู้และรักษาสุขภาพจิตที่ดี นอกจากนี้ยังช่วยให้สมองแข็งแรงโดยการขจัดของเสีย เมื่อเราอายุมากขึ้น เรามักจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของรูปแบบการนอนของเรา รวมถึงการนอนหลับยากและหลับไม่สนิท ปริมาณและคุณภาพการนอนที่ลดลง เป็นที่เชื่อกันว่าการรบกวนการนอนหลับเหล่านี้อาจส่งผลต่อการลดลงของความรู้ความเข้าใจและความผิดปกติทางจิตเวชในประชากรสูงอายุ ในงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวันนี้ในNature Agingนักวิทยาศาสตร์จากสหราชอาณาจักรและจีนได้ตรวจสอบข้อมูลจาก Biobank ของสหราชอาณาจักรในผู้ใหญ่อายุ 38-73 ปีเกือบ 500,000 คน ผู้เข้าร่วมถูกถามเกี่ยวกับรูปแบบการนอนหลับ สุขภาพจิต และความเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขา และเข้าร่วมการทดสอบความรู้ความเข้าใจ ภาพสมองและข้อมูลทางพันธุกรรมมีให้สำหรับผู้เข้าร่วมการศึกษาเกือบ 40,000 คน จากการวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านี้ ทีมงานพบว่าระยะเวลาการนอนหลับที่ไม่เพียงพอและมากเกินไปนั้นสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการรับรู้ที่บกพร่อง เช่น ความเร็วในการประมวลผล ความสนใจทางสายตา ความจำ และทักษะการแก้ปัญหา การนอนหลับ 7 ชั่วโมงต่อคืนเป็นปริมาณการนอนหลับที่เหมาะสมที่สุดสำหรับประสิทธิภาพการรับรู้ แต่ยังรวมถึงสุขภาพจิตที่ดีด้วย โดยผู้คนจะมีอาการวิตกกังวลและซึมเศร้ามากขึ้น และคุณภาพชีวิตโดยรวมแย่ลงหากพวกเขารายงานว่านอนหลับนานขึ้นหรือสั้นลง นักวิจัยกล่าวว่าสาเหตุหนึ่งที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างการนอนไม่เพียงพอกับการลดลงของความรู้ความเข้าใจอาจเกิดจากการหยุดชะงักของการนอนหลับแบบคลื่นช้า - 'ลึก' การหยุดชะงักของ การนอนหลับ ประเภทนี้แสดงให้เห็นว่ามีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการรวมหน่วยความจำ เช่นเดียวกับการสะสมของแอมีลอยด์ ซึ่งเป็นโปรตีนหลักซึ่งเมื่อมันพับผิด อาจทำให้เกิด 'ความยุ่งเหยิง' ในลักษณะเฉพาะของสมองบางรูปแบบ ภาวะสมองเสื่อม นอกจากนี้ การอดนอนอาจขัดขวางความสามารถของสมองในการกำจัดสารพิษ ทีมงานยังพบความเชื่อมโยงระหว่างปริมาณการนอนและความแตกต่างในโครงสร้างของส่วนสมองที่เกี่ยวข้องกับการประมวลผลการรับรู้และความจำ อีกครั้งกับการเปลี่ยนแปลงที่มากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับมากกว่าหรือน้อยกว่าเจ็ดชั่วโมง การนอนหลับให้ได้เจ็ดชั่วโมงอย่างสม่ำเสมอในแต่ละคืนโดยไม่มีความผันผวนมากเกินไปเป็นสิ่งสำคัญต่อประสิทธิภาพการรับรู้และสุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดี การศึกษาก่อนหน้านี้ยังแสดงให้เห็นว่ารูปแบบการนอนหลับที่ถูกขัดจังหวะนั้นสัมพันธ์กับการอักเสบที่เพิ่มขึ้น ซึ่งบ่งชี้ถึงความอ่อนแอต่อโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุในผู้สูงอายุ ศาสตราจารย์ Jianfeng Feng จากมหาวิทยาลัย Fudan ในประเทศจีนกล่าวว่า "แม้ว่าเราไม่สามารถสรุปได้ว่าการนอนหลับน้อยหรือมากเกินไปทำให้เกิดปัญหาด้านการรับรู้ แต่การวิเคราะห์ของเราที่พิจารณาบุคคลต่างๆ ในระยะเวลานานดูเหมือนจะสนับสนุนแนวคิดนี้ แต่สาเหตุที่ว่าทำไม ผู้สูงอายุมีการนอนหลับที่ไม่ดีดูเหมือนจะซับซ้อน ซึ่งได้รับอิทธิพลจากการผสมผสานระหว่างโครงสร้างทางพันธุกรรมและโครงสร้างของสมองของเรา" นักวิจัยกล่าวว่าการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าระยะเวลาการนอนหลับที่ไม่เพียงพอหรือมากเกินไปอาจเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเสื่อมถอยของความรู้ความเข้าใจในวัยชรา สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาก่อนหน้านี้ที่รายงานความเชื่อมโยงระหว่างระยะเวลาการนอนหลับกับความเสี่ยงของการเกิดโรคอัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อม ซึ่งการลดลงของความรู้ความเข้าใจเป็นอาการที่โดดเด่น ศาสตราจารย์บาร์บารา ซาฮาเคียน จากภาควิชาจิตเวชศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ หนึ่งในผู้เขียนผลการศึกษากล่าวว่า "การนอนหลับสนิทเป็นสิ่งสำคัญในทุกช่วงของชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราอายุมากขึ้น การหาวิธีปรับปรุงการนอนหลับสำหรับผู้สูงอายุ อาจมีความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยให้พวกเขารักษาสุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดีและหลีกเลี่ยงความเสื่อมทางสติปัญญา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยโรคทางจิตเวชและภาวะสมองเสื่อม"